Zbigniew Boniek życiorys

Życiorys i biografia Zbigniewa Bońka

Zbigniew Boniek to polski piłkarz, działacz, trener, biznesmen. Od 2012 r. prezes Polskiego Związku Piłki Nożnej.

Dzieciństwo i początki

Zbigniew Kazimierz Boniek urodził się 3 marca 1956 r. w Bydgoszczy w rodzinie o tradycjach piłkarskich. Jego ojciec, Józef był wieloletnim zawodnikiem Polonii i Zawiszy Bydgoszcz, zresztą w tym drugim klubie młody Zbyszek rozpoczynał swoją karierę sportową jako 12-latek. Grał na pozycji ofensywnego pomocnika.

Kariera klubowa

W rodzinnym mieście grał do 1975 roku, kiedy przeszedł do Widzewa Łódź. Z nową drużyną osiągał sukcesy na szczeblu krajowym, wygrywając trzykrotnie srebrny medal w Mistrzostwach Polski (1977, 1979 i 1980) oraz dwukrotnie zdobywając tytuł mistrzowski (1981, 1982). Łącznie w łódzkim RTS-ie rozegrał 172 mecze ligowe i strzelił 50 bramek.

Przełom w karierze

Rok 1982 był jednym z ważniejszych w karierze Bońka. Zaliczył wtedy udany występ na Mistrzostwach Świata, a także zmienił klub, podpisując kontrakt z Juventusem w ostatnim możliwym dniu okienka transferowego. W nowej drużynie grał obok takich sław futbolu jak Michael Platini czy Paolo Rossi, a przez media został nazwany „pięknością nocy” ze względu na bardzo dobre występy przy sztucznie oświetlonej murawie. W turyńskim klubie Zbigniew Boniek zdobył wszystkie najważniejsze trofea piłkarskie (w sezonie 1984/85): Puchar Europy i Puchar Zdobywcy Pucharów. Oprócz międzynarodowych trofeów zdobył też Puchar Włoch i mistrzostwo kraju.

W 1985 r. przeszedł do innego włoskiego klubu AS Roma, z którym również zdobywał medale mistrzostw krajowych (brąz w 1988 r. i srebro w 1986 r.) a także Puchar Włoch w 1986 r.

1 lipca 1988 r. zakończył zawodową karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna

Boniek został powołany do kadry narodowej w 1976 r. przez legendarnego trenera Kazimierza Górskiego, miał wtedy zaledwie 20 lat. W następnych latach występował m.in. na Mistrzostwach Świata w Argentynie w 1978 r. (notując tam dwa trafienia), a także na kolejnym mundialu w 1982 r., gdzie reprezentacja Polski zdobyła brązowy medal, a sam Zbigniew odegrał ważną rolę w tym sukcesie. Łącznie wystąpił w 16 turniejach tej rangi, zdobywając 6 bramek. Karierę zawodnika reprezentacji zakończył z łącznie 80 spotkaniami i 24 bramkami. Z tym wynikiem Boniek zaliczany jest też do Kluby Wybitnego Reprezentanta.

Życie prywatne

W 1976 r. ożenił się z Wiesławą, mają trójkę dzieci: dwie córki i syna, a także troje wnuków. Boniek oprócz polskiego posiada także włoskie obywatelstwo, a na stałe mieszka w Rzymie.

Boniek jest bardzo popularny i rozpoznawalny w Polsce, ma swoją gwiazdę w Alei Sław we Władysławowie, występował też w spotach reklamowych popularnej marki piwa oraz sieci telefonii komórkowej.

Piłkarska emerytura

Po zakończeniu kariery zawodnika Zbigniew Boniek ukończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, zdobył także uprawnienia trenerskie. Przez 6 lat pracował jako trener we włoskich klubach niższych lig, jednak bez większego powodzenia. Zaliczył również kilkumiesięczny epizod selekcjonera reprezentacji Polski prowadząc drużynę w 2002 r., w trakcie 5 spotkań (2 wygrane, 1 remis, 2 porażki). Związał się również z Widzewem Łódź jako działacz klubowy, podobnie w latach dwutysięcznych rozpoczął pracę w strukturach centralnych PZPN. W 2012 r. wygrał konkurs na prezesa Związku, obecnie odbywa drugą kadencję na tym stanowisku. Za czasów jego rządów wizerunek piłki nożnej w Polsce uległ znaczącej poprawie – po latach afer PZPN zaczął być bardziej transparentną organizacją idącą z duchem czasu.

Boniek działa także w organizacjach futbolowych na poziomie europejskim, w 2017 roku został wybrany na członka Komitetu Wykonawczego UEFA.

Odznaczenia

Jest honorowym obywatelem województwa łódzkiego, został również odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, jest także Komandorem Orderu Zasługi Republiki Włoskiej. Wielokrotnie nagradzany w plebiscytach sportowych, w 2004 r. został umieszczony jako jedyny polski piłkarz na liście FIFA-100.