Paweł Huelle życiorys

Życiorys i biografa Pawła Huelle

Polski pisarz, który większość swojej twórczości poświęcił rodzinnemu miastu Gdańsk i jego historii. Pisarz zmarł 27 listopada 2023 roku w Gdańsku.

Życie prywatne

Paweł Huelle urodził się 10 września 1957 roku w Gdańsku. Ukończył tam studia na Wydziale Filologii Polskiej, a następnie pracował jako wykładowca na tamtejszej Akademii Medycznej. W 1980 roku pisarz brał udział, a nawet inicjował apel w sprawie powołania niezależnej organizacji studentów. Związał się z NSZZ „Solidarność”, był członkiem redakcji kilku niezależnych pism np. „Głosu Wolnego”. Kiedy wprowadzono w Polsce stan wojenny Paweł Huelle aktywnie uczestniczył w literackim i wydawniczym życiu podziemnym.

Między 1994 a 1999 rokiem był dyrektorem gdańskiego oddziału Telewizji Polskiej, a w 2011 objął funkcję dyrektora gdyńskiego Teatru Miejskiego.

Poglądy i działalność społeczna

Huelle głośno i otwarcie krytycznie wypowiadał się o postawie księdza Henryka Jankowskiego – twierdził, że jest ona skrajnie antysemicka. Z powodu tego konfliktu między mężczyznami prowadzony był proces sądowy, który zakończył się pozytywnie dla artysty.

Huelle był członkiem tzw. „Ruchu Stu” (centroprawicowej partii politycznej działającej w latach 1995-2001). W 2010 roku poparł w przedterminowych wyborach kandydaturę Bronisława Komorowskiego na urząd prezydenta RP.

Odznaczenia i nagrody

W 2012 roku Paweł Huelle odebrał z rąk prezydenta Komorowskiego Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, a w 2014 odznaczono go również Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Powieść Ostatnia wieczerza przyniosła mu nominację do Literackiej Nagrody Nike, a Mercedes-Benz zapewnił mu Paszport „Polityki”. W 2007 roku otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury, a w 2015 nagrodę Splendor Gedanensis.

Twórczość

Większą część swoich utworów Huelle poświęca rodzinnemu miastu i jego okolicom. Największą popularność przyniosła mu powieść pt. Weiser Dawidek z 1987 roku, która później została zaadaptowana na film pt. Weiser. Inne dzieła pisarza to m.in.:

• Opowiadania na czas przeprowadzki (1991),
• Pierwsza miłość i inne opowiadania (1996),
• Byłem samotny i szczęśliwy (2002),
• Castorp (2004),
• Ostatnia Wieczerza (2007),
• Talita (2020)