codziennie nowe aktualizacje
Miron Białoszewski życiorys
Miron Białoszewski - życiorys i biografia
Miron Białoszewski to pisarz, poeta i aktor. Urodził się 30 czerwca 1922 roku w Warszawie. Dorastał przy ulicy Leszno 99. Uczęszczał do IV Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Adama Mickiewicza. Maturę zdał już podczas wojny, na tajnych kompletach. Po maturze rozpoczął studia polonistyczne na działającym w podziemiu Uniwersytecie Warszawskim, jednak studiów nie ukończył. Podczas wojny współtworzył Teatr Swena.
Był zaangażowany w podziemny ruch oporu. Brał udział w akcji "Burza" oraz w powstaniu warszawskim. Po klęsce powstania został zesłany do obozu w Lamsdorf. W trakcie wywózki na prace przymusowe do Opola zdołał uciec i przedostać się do Warszawy. Po wojnie pracował na poczcie, jednak wkrótce poświęcił się pracy pisarskiej. Początkowo publikował w „Kurierze Codziennym”, „Wieczorze Warszawy”, a także „Świecie Młodych”.
Miron Białoszewski -twórczość
Jako scenarzysta Miron Białoszewski zadebiutował w 1955 roku na łamach czasopisma „Życie Literackie”. Wspólnie z Bogusławem Choińskim i Lechem Emfazym Stefańskim powołał Teatr na Tarczyńskiej, gdzie wystawiali sztuki swojego autorstwa.
Jako poeta zadebiutował w tym samym roku na łamach pisma „Życie Literackie”. Rok później ukazał się tomik pt. Obroty rzeczy. Tomik wzbudził zainteresowanie czytelników. W kolejnych latach ukazywały się kolejne tomy poezji, w których starano się określić formułę poetycką. Twórczość Białoszewskiego wymyka się schematom i trudno jest ją sklasyfikować czy przypisać do konkretnego nurtu. Poeta unikał wiązania się z konkretnymi grupami literackimi oraz nie komentował życia politycznego.
Charakterystyczną dla jego twórczości jest pogłębiona refleksja nad językiem. Białoszewskiego interesowały takie zjawiska językowe, jak przejęzyczenia czy automatyzm lub inercja.
Czerpał z języka potocznego, stale przekraczając przyjęte granice językowe. Poprzez zabawę językiem poszukiwał sposobu na jak najtrafniejszy opis rzeczywistości. W pewnym stopniu jego poezja jest także związana z XX-wieczną awangardą.
Oprócz poezji, tworzył także utwory prozatorskie. W 1970 zadebiutował opublikował Pamiętnik z powstania warszawskiego.
Proza Białoszewskiego również charakteryzuje się zabawą językiem i eksperymentami ze słowem. Tomy Donosy rzeczywistości, Zawał, czy Rozkurz, to opisy codziennych zajęć, a także przeżyć pisarza. Białoszewski podróżował. Zapisy ze swoich wojaży zawarł w tomach Obmapywanie Europy oraz AAAmeryka.
Pisarz zmarł 17 czerwca 1983 roku.
Wybrane dzieła
Poezja: Obroty rzeczy (1956), Rachunku zachciankowy (1959), Mylne wzruszenia (1961), Było i było (1965), Odczepić się (1978), Wiersze (1976), Trzydzieści lat wierszy (1982), Stara proza. Nowe wiersze (1984).
Proza: Pamiętnik z Powstania Warszawskiego (1970), Donosy rzeczywistości (1973), Szumy, zlepy, ciągi (1976), Zawał (1977), Rozkurz (1980), Obmapywanie Europy. AAAmeryka. Ostatnie wiersze (1988).
Podobne biografie i życiorysy
Źródła
Zdjęcie - https://commons.wikimedia.org, domena publiczna
Komentarze