Michel Platini życiorys

Życiorys i biografia Michela Platiniego

Piłkarz francuski, wielokrotny reprezentant Francji. Trzykrotny zdobywca Złotej Piłki, były prezydent UEFA. Urodzony 21 czerwca 1955 roku.

Początki kariery

Pierwszym klubem, w którym Platini występował był klub Joeuf, w jego rodzinnym mieście.  Kariera młodego piłkarza była zagrożona ze względu na jego problemy z oddychaniem oraz słabe serce. Po nieudanych testach do Metz, wrócił do klubu swojego ojca – Nancy. Pomimo kontuzji, jego debiut w lidze nastąpił 3 maja 1973 roku.

Kariera seniorska

Michel Platini swój pierwszy profesjonalny kontrakt podpisał z Nancy w 1976 roku. Dwa lata później uczestniczył w mistrzostwach świata. Kibice uważali go za współwinnego niepowodzenia drużyny francuskiej, przez co często witali go na stadionach buczeniem i gwizdami. Jego kontrakt z AS Nancy skończył się w 1979 roku. Łącznie w klubie rozegrał 213 spotkań, strzelając w nich 127 goli.
Po przejściu do Saint-Etienne udało mu się wraz z drużyną sięgnąć po tytuł mistrza Francji w 1981 roku. Pomimo dobrej dyspozycji i rozegranych 145 spotkań, w których strzelił 82 gole, Platini przeszedł do Juventusu Turyn.
Francuz zasilił włoską drużynę w 1982 roku, czyli w roku, w którym Włosi sięgnęli po tytuł mistrzów świata. Wielu zawodników Juventusu grało w mistrzostwach, więc Platini miał w klubie dużą konkurencję. W tej samej drużynie grał w tym czasie Polak – Zbigniew Boniek. W 1983 Juventus zagrał w finale Pucharu Europy oraz zdobył Puchar Włoch, co było zapowiedzią przyszłych sukcesów Platiniego.
W latach 1984 i 1986 zdobył z Juventusem mistrzostwo Ligi, Superpuchar Europy w 1984 oraz Puchar Europy w 1985. Przed finałem Pucharu Europy w 1985 roku doszło do tragedii na stadionie Heysel, w Belgii. W wyniku zamieszek na stadionie zginęło 39 osób, a 600 zostało rannych. Platini, który nie był świadomy rozmiarów tragedii, był po meczu krytykowany za zbyt duże manifestowanie radości ze zwycięstwa.
Dwa lata później, w czerwcu 1987 roku, Michel Platini po rozegraniu 222 spotkań i strzeleniu 103 goli dla Juventusu, ogłosił zakończenie piłkarskiej kariery.

Kariera reprezentacyjna

Pierwszą poważną imprezą międzynarodową były dla Michela Platiniego Igrzyska Olimpijskie w Montrealu, w roku 1976. Francja dotarła w nich do ćwierćfinału.
Dwa lata później znalazł się w kadrze na mistrzostwa świata w Argentynie, które dla Francji zakończyły się już po pierwszej rundzie rozgrywek. Cztery lata później jednak Platini z reprezentacją dotarł do półfinału, gdzie uległ Niemcom, a potem Polsce w meczu o brąz. Dwa lata później, podczas Euro, Platini poprowadził Francję do zwycięstwa, strzelając aż 9 goli, zostając tym samym królem strzelców imprezy. Zwieńczeniem kariery Platiniego, było zdobycie brązowego medalu na mistrzostwach świata w 1986 roku. Po mundialu Platini zakończył karierę.

Szkoleniowiec i działacz

Po zakończeniu kariery zawodniczej, Platini trenował przez cztery lata (1988-1992) piłkarską reprezentację Francji, jednak bez powodzenia. Poza tym działał komitecie organizacyjnym mistrzostw świata, był prezydentem UEFA. 21 grudnia 2015 został zawieszony przez FIFA za łapówkarstwo.

Tytuły i osiągnięcia

• Mistrzostwo Europy oraz tytuł króla strzelców w 1984 oraz trzecie miejsce na Mundialu w 1986 roku;
• Mistrzostwo Francji w sezonie 1980/1981;
• Mistrzostwo Włoch w sezonach 1983/1984 oraz 1985/1986;
• Puchar Mistrzów w roku 1985.