Kurt Vonnegut życiorys

Życiorys i biografia Kurta Vonneguta

Pisarz i publicysta amerykańskiego pochodzenia, którego uznaje się za reprezentanta nurtu science fiction oraz literatury postmodernistycznej.

Dzieciństwo i młodość

Pisarz urodził się 11 listopada 1922 roku w miejscowości Indianapolis. Jego rodzina była zamożna, a on sam był najmłodszy z trójki rodzeństwa. Po giełdowym krachu w 1929 roku rodzina niemieckich architektów musiała zmienić styl życia na bardziej skromny.

Początkowo artysta uczył się Orchard School, a później Shortridge High School. Od 1940 roku był studentem Uniwersytetu Cornella na Wydziale Chemii. Nie miał jednak zamiłowania do nauk ścisłych, dlatego zakończył naukę dwa lata później.

Okres II wojny światowej

W roku 1943 Vonnegut zaciągnął się do wojska i skierowano go do Instytutu Technologii w Carnegie, później do Tennessee, a w końcu na froncie Europy włączono go do jednej z dywizji piechoty. Podczas jednej z jego przepustek okazało się, że matka przyszłego pisarza popełniła samobójstwo. To wydarzenie na równi z okrucieństwami wojny znalazło mocne odbicie w jego twórczości.

Pod koniec 1944 roku Kurt trafił do niemieckiej niewoli w Dreźnie. Z racji znajomości języka udało mu się uzyskać posadę brygadzisty tłumaczącego polecenia pozostałym jeńcom. W tamtym czasie pracował także w fabryce słodu. Przeżył bombardowanie miasta przez aliantów w 1945 roku. To wydarzenie zainspirowało go do napisania powieści Rzeźnia numer pięć. Niedługo później został wyzwolony przez Armię Czerwoną i mógł powrócić do Stanów Zjednoczonych.

Po wojnie

Gdy znowu znalazł się w Ameryce, pisarz wziął za żonę Jane Marie Cox. Rozpoczął studia antropologiczne w Chicago. W tym okresie pracował również jako kryminalny reporter. Następnie zajmował się public relations w jednym z przedsiębiorstw naukowych. Pierwsze opowiadania publikował w połowie XX wieku. Początkowo teksty ukazywały się na łamach czasopisma „Collier’s”. Dzięki osiągniętym z tego tytułu zyskom mógł porzucić pracę etatową i zająć się pisarstwem na własną rękę. Pierwsza powieść – Pianola, ukazała się w 1952 roku.

W tym czasie ponownie podjął zatrudnienie, pracował jako copywriter lub anglista. Otworzył nawet salon samochody marki SAAB. W latach 60. pisarz wykładał Hopefield School, a na innych uczelniach prowadził pisarskie warsztaty.

Cechy twórczości

Kurt Vonnegut jest uznawany za pisarza lubiącego prowokować. Przede wszystkim nie krył swoich lewicowych poglądów politycznych, a co więcej, uwielbiał eksperymentować z formą, prowadzić grę z czytelnikiem. Najbardziej znamienna cecha twórczości Vonneguta to je surrealistyczny profil, przejawiający się w groteskowej kreacji postaci, a także wydarzeniach onirycznych czy abstrakcyjnych. Dzięki niemu (i powieści Kocia kołyska) do literatury na stale weszło pojęcie fikcyjnej religii znanej jako bokononizm.

Życie rodzinne

Kurt Vonnegut miał trójkę własnych dzieci, a po śmierci swojej siostry adoptował wraz z żoną trójkę najmłodszego potomstwa zmarłej. Artysta uważał, że nie został odpowiednio doceniony przez środowisko krytyków. Do końca życia był typem samotnika i dręczyło go poczucie niespełnienia. To wiązało się z jego uzależnieniem od alkoholu i papierosów. Zmarł 11 kwietnia 2007 roku w Nowym Jorku.

Twórczość

Tomy opowiadań:

• Canary In a Cat House, 1961
• Witajcie w małpiarni, 1968
• Tabakiera z Bagombo, 1999
• Niech pana Bóg błogosławi doktorze Kevorkian, 1999
• Armagedon w retrospektywie, 2008
• Popatrz na ptaszka, 2009

• Gdy śmiertelnicy śpią, 2011

Powieści:

• 1952 – Pianola
• 1959 – Syreny z Tytana
• 1962 – Matka noc
• 1963 – Kocia kołyska
• 1965 – Niech pana Bóg błogosławi, panie Rosewater
• 1969 – Rzeźnia numer pięć, czyli Krucjata dziecięca, czyli Obowiązkowy taniec ze śmiercią
• 1973 – Śniadanie mistrzów, czyli Żegnaj, czarny poniedziałku
• 1976 – Slapstick albo Nigdy więcej samotności!
• 1979 – Recydywista
• 1982 – Rysio Snajper
• 1985 – Galapagos
• 1987 – Sinobrody
• 1990 – Hokus pokus
• 1997 – Trzęsienie czasu