Jean Reno życiorys

Życiorys i biografia Jean Reno

Jean Reno jest francuskim aktorem hiszpańskiego pochodzenia. Urodził się 30 lipca 1948 roku w Casablance.

Kariera

Jako 17-latek zapisał się do armii, a następnie stacjonował we Francji i Niemczech. Po odbyciu służby wojskowej mężczyzna zamieszkał w Paryżu, gdzie w latach 70. zaczął naukę w szkole teatralnej Cours Simon School of Drama.

W 1974 roku zadebiutował zarówno na scenie, jak i w telewizji. Pięć lat później zadebiutował przed kamerą filmową pod okiem Raúla Ruiza w filmie The Hypothesis of the Stolen Painting, W tym samym roku wystąpił na dużym ekranie w obrazie Blask kobiecości w reżyserii Costy-Gavrasa. Prawdziwym przełomem w życiu i karierze aktora okazało się poznanie Luca Bessona w 1980. Początkowo Jean był asystentem reżysera, ale wktótce stał się jednym z jego czołowych aktorów. To właśnie z Bessonem wiązały się wszystkie przełomowe role Reno, które uczyniły z niego gwiazdę światowego formatu. Ich współpraca zaowocowała takimi hitami, jak Wielki błękit, Nikita, Ostatnia walka, Metro czy też kultowy już Leon Zawodowiec.

Reno grał w wielu hollywoodzkich filmach, takich jak: Goście gości (i kontyuacje), Francuski pocałunek, Mission: Impossible, Ronin czy Godzilla. Użyczył też głosu Mufasie w legendarnej animacji Disney'a Król lew. W 2006 roku wystąpił w superprodukcji Kod Da Vinci, gdzie partnerowały mu takie gwiazdy jak Tom Hanks, Ian McKellen i Audrey Tautou. W 2009 roku zagrał w filmie Różowa Pantera 2, Opancerzony oraz Zamknięty krąg. Rok 2010 to w karierze Reno role w filmach Obława oraz 22 Kule. Rok później wystąpił w filmie Margaret.

W międzyczasie nadal udzielał się we francuskich produkcjach. W 1997 roku zagrał w filmach Jak kochają czarownice, Purpurowe rzeki, Mężczyźnie moich marzeń, Przyjacielu gangstera, Grunt to rodzinka i Imperium wilków.

Jean Reno jest jednym z najbardziej cenionych europejskich aktorów. W swojej karierze trzykrotnie był nominowany do nagrody Francuskiej Akademii Filmowej – Césara – za role w filmach Wielki błękit, Goście, goście oraz Leon Zawodowiec. W 2000 roku otrzymał Honorową Europejską Nagrodę Filmową za wkład w kino światowe.

Życie prywatne

Reno był żonaty trzykrotnie. Pierwszą żoną aktora była Geneviève Reno, z którą ma dwoje dzieci: córkę, Sandrę i syna, Mickaëla. Małżeństwo przetrwało do 1995 roku i po wielu latach wspólnego życia postanowiło się rozwieść. Na ślubnym kobiercu stanął ponownie w 1996 roku, a jego wybranką była polska modelka Nathalie Dyszkiewicz, z którą także ma dwójkę dzieci: syna, Toma i córkę, Serenę. W 2006 roku ożenił się trzeci raz, a jego żoną ponownie została polska modelka, Zofia Borucka. Para ma dwóch synów: Cielo i Deana.

Wybrana filmografia

• 1979: Blask kobiecości – policjant na placu Concorde
• 1983: Ostatnia walka – The Brute
• 1988: Wielki błękit – Enzo Molinari
• 1988: Nikita – Wiktor czyściciel
• 1993: Goście, goście – Godefroy de Papincourt
• 1994: Leon zawodowiec – Léon
• 1995: Francuski pocałunek – Jean-Paul
• 1996: Mission: Impossible – Franz Krieger
• 1998: Godzilla – Philippe Roaché
• 2003: Przyjaciel gangstera – Ruby
• 2004: Hotel Ruanda – pan Tillens
• 2006: Kod da Vinci – kapitan Bezu Fache
• 2009: Różowa Pantera 2 – Ponton
• 2011: Margaret – Ramon
• 2012: Faceci od kuchni – Alexandre Vauclair
• 2014: Lato w Prowansji – Paul
• 2020: Zabójcza portierka – Victor Dubois