Jan Sebastian Bach życiorys

Życiorys i biografia Jana Sebastiana Bacha

Niemiecki kompozytor i organista epoki baroku, urodzony w Eisenach 21 marca 1685 r. W latach 1714-1717 koncertmistrz kapeli weimarskiej, od 1729 roku prowadził koncerty Collegium Musicum.

Pochodzenie i kariera

Bach pochodził z muzyki o dużych tradycjach muzycznych. Już jako dziecko uczył się gry na skrzypcach oraz klawesynie, a także pobierał lekcje gry na organach.
W wieku 15 lat Bach przeniósł się do Lünenburga, by tam kontynuować naukę. W tamtym czasie doszło do pierwszego poważnego doświadczenia Bacha, gdyż został on sopranistą w chórze dla ubogich chłopców tamtejszego kościoła św. Michała. Wtedy też się usamodzielnił.
W roku 1703 Bach ostatecznie zadecydował o pozostaniu muzykiem.
Lata 1703-1707 to okres pracy w Arnstadt i Muhlhausenm jako organista na dworach. Rok później Bach wrócił na dwór weimarski. 6 lat później, w 1714 roku, został również koncertmistrzem.
Okres weimarski był bardzo płodny dla Bacha. Powstało wówczas wiele znakomitych dzieł organowych, zarówno monumentalnych, wirtuozowskich, opartych na sztuce kontrapunktycznej, jak i drobniejszych, wywiedzionych z tradycji chorałów protestanckich.
W latach 1717-1723 Bach pełnił funkcję organisty na dworze ks. Leopolda w Kothen.
W 1723 Bach wraz z rodziną przenosi się do Lipska, gdzie obejmuje funkcję kantora w kościele św. Tomasza. Nowa praca wymagała nie tylko nauczania śpiewu w szkole przykościelnej, ale też systematycznego dostarczania muzyki do dwóch głównych kościołów Lipska.  W 1729 został dyrektorem Collegium Musicum, założonego na lipskim uniwersytecie przez Georga Philippa Telemanna. Wiązało się to
z potwierdzeniem prestiżu kompozytora. Podczas cotygodniowych koncertów, z którymi wiązała się nowa funkcja, Jan Sebastian prezentował własne kompozycje. Pod koniec życia stan zdrowia Bacha znacznie się pogorszył. Zachorował na zaćmę, która w konsekwencji spowodowała całkowitą ślepotę. Bach w Lipsku pozostał do swojej śmierci, która nadeszła 28 lipca 1750 roku.
Bach nigdy nie zdobył wykształcenia uniwersyteckiego.

Charakterystyka twórcza

Dorobek twórczy Jana Sebastiana Bacha stanowi szczytowe osiągnięcie muzyki barokowej; stanowi ona syntezę wcześniejszych zdobyczy kompozytorskich.
Bach uprawiał większość znanych w tamtym czasie form i gatunków.
Był prekursorem w stosowaniu rozwiązań technicznych, które rozwinięte zostały później przez romantyków. Bach osiągnął perfekcję w konstruowaniu kompozycji polifonicznych.

Rodzina

Bach wychowywał się w rodzinie wielodzietnej – był najmłodszym z ośmiorga rodzeństwa. W 1707 roku ożenił się ze swoją daleką kuzynką, Marią Barbarą, z którą miał siedmioro dzieci, z czego tylko czworo dożyło wieku dorosłego. W 1720 roku żona Bacha zmarła.
W 1721 roku Bach poślubił Annę Marię Wilcke, z którą miał trzynaścioro dzieci. Łącznie Bach doczekał się dwadzieściorga dzieci, z czego dziesięcioro zmarło nie dożywając wieku dorosłego.

Najważniejsze kompozycje

•  Pasja wg św. Jana (1723);
• Magnificat (1720);
• Msza h-moll (1733);
• 6 Koncertów brandenburskich (1721);
• Koncert włoski (1934);
• Ponad 200 kantat kościelnych i świeckich; motety, chorały, muzyka instrumentalna.