Hans Christian Andersen życiorys

Biografia i życiorys Hansa Christiana Andersena

Hans Christian Andersen to pisarz, który znany jest głównie z baśniopisarstwa. Urodził się 2 kwietnia 1805 roku w Odense. Zmarł 4 sierpnia 1875 roku w Rolighed.

Dzieciństwo

Pochodził z ubogiej rodziny. Ojciec jego był szewcem, matka zaś praczką. W wieku 11 lat stracił ojca, kilkanaście lat później zmarła jego matka, która zmagała się z alkoholizmem. Miłość do baśni wszczepiła w pisarza babcia, która snuła dla niego opowieści. Kilka motywów z jej historii Hans Christian wykorzystał w swojej twórczości.

Wykształcenie

W 1819 roku Hans Christian Andersen wyjechał do Kopenhagi. Marzyła mu się wtedy kariera aktorska. Rozpoczął naukę w szkole baletowej w Kopenhadze. Próbował swoich sił na deskach teatru, ale nie został dobrze przyjęty. Następnie został śpiewakiem, ale zakończył karierę po mutacji głosu. Jego trud, poświęcenie i wytrwałość zostały dostrzeżone przez króla Fryderyka VI, która zafundował mu stypendium, dzięki któremu ukończył szkołę. Udało mu się również zagrać w sztuce Miłość na Wieży Mikołaja. Zaczął pisać sztuki teatralne – część cieszyła się powiedzeniem, część okazała się klęską. Zainspirowany licznymi podróżami rozpoczął studia impresjonistyczne.

Życie prywatne

Hans Christian Andersen kochał podróżować. Zwiedził prawie całą Europę. Był człowiekiem wrażliwym, egocentrycznym i skomplikowanym. Czasami miał stany depresyjne. Prawdopodobnie był biseksualny, o czym świadczę jego listy do Edvarda Collina, Riborg Voigt oraz Haralda Scharffa. Miał wielu sławnych znajomych m.in Charlesa Dickensa, Adama Oehlenschlagera, Wilhelma Karla Grimm oraz Jacoba Ludwiga Karla Grimm.

Twórczość

Pisarz debiut literacki miał w 1822 roku. Wydał wtedy zbiór utworów Młodzieńcze próby. W swoim dorobku literackim ma wiele baśni, opowiadania, wiersze, powieści i sztuki teatralne. Do najbardziej znanych powieści należą: Improwizator, OT i Tylko grajek.

Baśnie

Początek kariery baśniopisarskiej Andersen nie traktował przyszłościowo. Myślał, że to okres przejściowy w jego twórczości. A to właśnie baśnie przyniosły mu największą sławę i do dziś dzieci i dorośli chętnie po nie sięgają. Pierwszy ich zbiór ukazał się w 1835 roku. Kolejne tomy były wydawane aż do 1872 roku. Baśnie przetłumaczono na ponad 80 języków. Do najbardziej znanych zaliczamy: Brzydkie kaczątko, Calineczkę, Dziewczynkę z zapałkami, Dzikie łabędzie, Królową Śniegu, Księżniczkę na ziarnku grochu, Małą Syrenkę czy Nowe szaty króla.