Ewa Lipska życiorys

Życiorys i biografia Ewy Lipskiej

Felietonistka i poetka. Pracowała, jako dyrektor Instytutu Polskiego w Wiedniu. Była redaktor działu poezji w Wydawnictwie Literackim. Urodzona 8 października 1945 roku.

Wykształcenie i praca zawodowa

Ewa Lipska początkowo zajmowała się malarstwem, studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Swą poezję publikowała w pismach „Życie literackie” oraz „Dziennik Polski”.

Jej debiut miał miejsce w 1967 roku, wraz z publikacją zbioru pt. Wiersze. Przez lata pracowała w redakcjach, m.in. „Wydawnictwa Literackiego” oraz „Dekady Literackiej”.

Twórczość

Ewa Lipska w początkowych wydawnictwach kładła nacisk na to, by na odbiorców jej utworów oddziaływała wyłącznie poezja. Stąd też, do roku 1978, swoim tomikom nadawała tytuły Wiersze, Drugi zbiór wierszy, Trzeci zbiór wierszy, itd. Jej wiersze charakteryzowały się bezpretensjonalnością. W swych początkowych zbiorach, często poruszała kwestie egzystencjalne oraz charakterystyczną dla ówczesnej epoki w Polsce, krytykę realnego socjalizmu. Ewa Lipska w tym okresie swej kariery jest kimś w rodzaju poetki społecznej, dla której nie ma nic intymnego, co jednocześnie nie byłoby powszechne.

Nie stroniła od polityki. Zbiór Przechowalnia ciemności z 1985 roku miał podtekst polityczny, krytykował rzeczywistość stanu wojennego i ukazał się w podziemnym obiegu wydawniczym.
Poezję Lipskiej charakteryzuje także napięcie pomiędzy etycznym bólem, a historiozoficznym dystansem. Niektóre wiersze są poświęcone śmierci oraz chorobom.

Na przestrzeni lat jej poezja uległa przemianie. Jeszcze mocniej została ukierunkowana na krytykę społeczną. W Stypendystach czasu i Sklepach zoologicznych ukazuje świat, w którym komunistyczna propaganda i tyrania została zastąpiona anonimowością skupioną w gazetach i telewizji. Krytykuje współczesne odczuwanie przyrody, które w dzisiejszych czasach jest tylko pejzażem w ekranie komputera.

Kilkanaście tomów poezji, wydanych na przestrzeni dwóch ostatnich dekad przedstawia bardzo szeroką perspektywę świata przełomu tysiącleci.
Wiersze Ewy Lipskiej, dzięki dużej ilości metafor oraz mocnym puentą, tworzą w swojej konstrukcji odrębny świat.

Wybrane dzieła

Wiersze (1967), Drugi zbiór wierszy (1970), Trzeci zbiór wierszy (1972) Czwarty zbiór wierszy (1974) Żywa śmierć (1979), Strefa ograniczonego postoju (1990), Życie zastępcze (1998), Gdzie indziej (2004), Pamięć operacyjna (2017), Sefer (powieść) 2009.