Emily Jane Brontë życiorys

Życiorys i biografia

Angielska powieściopisarka i poetka. Poza Wichrowymi Wzgórzami, z których jest najbardziej znana, wydała również tomik poezji pt. Poem by Currer. Wydała go wraz ze swoimi dwiema siostrami.

Młodość

Bronte pochodzi z rodziny chłopskiej. Przygodę z pisaniem rozpoczęła we wczesnej młodości. Wraz z rodzeństwem tworzyła opowieści. Emily wraz z siostrą stworzyły serię opowieści o fikcyjnej wyspie „Gondal”. W wieku czternastu lat rozpoczęła naukę w szkole Roe Head, którą jednak niebawem opuściła ze względu na zły stan zdrowia. W 1837 roku rozpoczęła pracę nauczycielki w Law Hill.

W celu zapewnienia sobie niezależności, Bronte wyjechała 8 lutego 1842 roku do Brukseli. Uczęszczała tam do szkoły, w której nauczyła się języków obcych. Po kilku miesiącach Emily zaczęła pracę w szkole jako nauczycielka muzyki. Tego samego roku musiała jednak wrócić do rodzinnego domu z powodu śmierci swojej ciotki.

Twórczość

Emily cały czas tworzyła wiersze. W 1845 roku zostały one przeczytane przez jej siostrę, Charlotte. Przypadkowo, gdyż Emily niechętnie dzieliła się swoją twórczością z innymi.
Po przeczytaniu, siostry Emily, Charlotte i Anna zdecydowały o wydaniu tomiku wierszy. Miało to miejsce w maju 1846 roku. Pomimo pozytywnych recenzji, autorki nie zyskały rozgłosu.

Prawdopodobnie jesienią 1845 rozpoczęła pracę nad swoją jedyną książką, pt. Wichrowe Wzgórza. Został wydany dwa lata później pod pseudonimem Ellis Bell. Co istotne, pod tym pseudonimem wydawały także dwie siostry Emily. Książka zyskała negatywne recenzje.
Przez to, że siostry publikowały pod jednym pseudonimem, nie była znana tożsamość autorek. Charlotte wraz z Anną zdecydowały się ujawnić, co spotkało się ze sprzeciwem Emily, która ceniła sobie anonimowość i spokój.

We wrześniu 1848 roku Emily zachorowała. Prawdopodobnie było to przeziębienie, które znamy dzisiaj, jednak pisarka nie odmawiała leczenia i wizyty u lekarza.
Zmarła 19 grudnia 1848 roku, w wieku zaledwie 30 lat.

Recepcja

Książka Wichrowe Wzgórza została czterokrotnie zekranizowana. W Polsce po raz pierwszy została wydana w 1929 roku pod tytułem Szatańska miłość. Dopiero powojenne wydania książki zachowały oryginalny tytuł.

Współcześni autorce krytycy atakowali książkę, jednak w następnym stuleciu została ona uznana za arcydzieło literatury. Symbolizuje ona zderzenie odmiennych epok i klas społecznych.