Agnieszka Osiecka życiorys

Agnieszka Osiecka to polska poetka, pisarka, autorka licznych tekstów piosenek, również dziennikarka, reżyserka. Jej piosenki śpiewało i śpiewa wielu znanych polskich artystów m.in. Maryla Rodowicz, Magda Umer, Majka Jeżowska czy zespół Skaldowie.

Dzieciństwo i młodość

Agnieszka Osiecka urodziła się w Warszawie 9 października 1936 roku. Po I wojnie światowej państwo Osieccy aktywne uczestniczyli, a nawet tworzyli życie literackie w stolicy. Matka artystki prowadziła salon literacki w najsłynniejszych wówczas kawiarniach m.in. w „Ziemiańskiej”. W roku urodzenia się Agnieszki jej rodzice mieszkali w Zakopanem a do Warszawy, na Saską Kępę, powrócili tuż przed wybuchem II wojny światowej. Pod okupacją prowadzili lokal gastronomiczny, a upadek powstania warszawskiego przetrwali w podziemnych piwnicach.

Cała rodzina została skierowana do obozu pracy w Pruszkowie, a następnie do Austrii, skąd młoda Agnieszka przywiozła całkiem miłe dziecięce wspomnienia.

Okres nauki i działalność kulturalna

Niejednorodne informacje na temat pochodzenia rodziny Osieckich wywoływał sensacje i wątpliwości wśród szkolnych rówieśników pisarki. Początkowo nie mogła odnaleźć się w warszawskim środowisku. W latach 1948-1952 Agnieszka Osiecka była uczennicą żeńskiego liceum im. Marii Skłodowskiej-Curie na Saskiej Kępie.

Po 1949 roku artystka została aktywną działaczką koła Związku Młodzieży Polskiej, jednak często popadała w konflikty światopoglądowe i ideowe, więc nie zawsze była mile widziana. Aktywnie uprawiała także sport w sekcji pływackiej, rzetelnie wyznającej zasady ZMP.

Osiecka w latach 1952-1956 studiowała na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Dziennikarskim. Studiowała także reżyserię filmową w Łodzi. W czasach studenckich działała w Studenckim teatrze Satyryków, a także w tym okresie zaczęła pisać swoje pierwsze piosenki.

Wspólnie z Janem Borkowskim prowadziła audycję radiową pt. Radiowe Studio Piosenki. W 1966 roku artystka wyszła za mąż za Wojciecha Jesionkę.

W latach 90. XX wieku intensywnie współpracowała z sopockim Teatrem Atelier, a od 1997 roku placówka ta nosi jej imię. Do dziś w ramach upamiętnienia urządza się i realizuje audycje pt. Pamiętajmy o Osieckiej, które zawsze cieszą się dużą popularnością.

Agnieszka Osiecka chorowała na raka jelita grubego. Zmarła 1997 roku 7 marca. Została pochowana na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Pośmiertnie dorobkiem artystki zajmuje się i rozporządza fundacja „Okularnicy”, którą założyła jej córka – Agata Passent.

Romans z Markiem Hłasko

Osiecka i Hłasko weszli w bliższą relację w latach 50. Agnieszka była wówczas studentką, a Marek Hłasko znany był już ze swoich pierwszych książek, głównie z Pierwszego kroku w chmurach. Ich związek był dosyć burzliwy i pełen emocji, zwłaszcza gdy poeta nie otrzymał pozwolenia od władz komunistycznych na powrót do kraju po wyjeździe i wszelakie wsparcie i zabiegania artystki w sprawie kochanka nic nie pomagały. Po raz ostatni para spotkała się w Los Angeles w 1968 roku, gdy poetka w ramach stypendium podróżowała po Ameryce.

Życie prywatne

Agnieszka Osiecka była w związku małżeńskim z Wojciechem Frykowskim (w latach 1963-1964). Potem w latach 70. Artystka wyszła za maż drugi raz – za wspominanego Wojciech Jesionkę. W wolnych związkach pozostawała wiele razy, m.in. z Danielem Passentem, z którym miała córkę Agatę.

Twórczość

Osiecka pisała w przeważającej większości wiersze, które później stawały się doskonałymi tekstami piosenek, do których muzykę pisali najrozmaitsi kompozytorzy. Osiecka stworzyła takich tekstów ponad 2000. Ukazały się one w wydaniach:

• Kolory (1963)
• Wyszłam i nie wróciłam (1969)
• Listy śpiewające (1970)
• Sztuczny miód (1977)
• Żywa reklama (1985)
• Śpiewające piaski (1989)
• Opisanie szopki (1991)

Między 2004 a 2009 rokiem Polskie Wydawnictwo Muzyczne pracowało nad kolejnymi tomami zawierającymi teksty artystki – łącznie ukazało się 10 książek.

Do najbardziej znanych wierszy-piosenek należą:

• „A ja wolę moją mamę” (muz. i wyk. Majka Jeżowska)
• „Ballada o pancernych” (muz. Adam Walaciński, wyk. Edmund Fetting)
• „Ballada wagonowa” (muz. Andrzej Zieliński, wyk. Maryla Rodowicz
• „Biedne badyliszcze” (wyk. Krystyna Sienkiewicz)
• „Bossanova do poduszki” (muz. Jacek Mikuła, wyk. Maryla Rodowicz)
• „Cyrk nocą” (muz. Jacek Mikuła, wyk. Maryla Rodowicz)
• „Czarodzieje” (muz. Andrzej Zieliński, wyk. Skaldowie)
• „Damą być” (muz. Jacek Mikuła, wyk. Maryla Rodowicz)
• „Diabeł i raj” (muz. Katarzyna Gärtner, wyk. Maryla Rodowicz)
• „Dookoła noc się stała” (muz. Adam Sławiński, wyk. Łucja Prus)
• „Dziś prawdziwych Cyganów już nie ma” (muz. Andrzej Zieliński, wyk. Maryla Rodowicz, Edyta Górniak)
• „Ja mam szczęście do wszystkiego” (muz. Lucjan Maria Kaszycki, wyk. Hanna Rek)
• „Ludzkie gadanie” (muz. Seweryn Krajewski, wyk. Maryla Rodowicz)
• „Małgośka” (muz. Katarzyna Gärtner, wyk. Maryla Rodowicz)
• „Mechaniczna lalka” (muz. Violetta Villas, wyk. Violetta Villas)
• „Mój pierwszy bal” (muz. Franciszka Leszczyńska, w repertuarze Kaliny Jędrusik)
• „Nim wstanie dzień” (muz. Krzysztof Komeda, wyk. Edmund Fetting – do filmu Prawo i pięść, Katarzyna Groniec)
• „Okularnicy” (muz. Jarosław Abramow, wyk. Kazimiera Utrata, Zofia Kucówna, Sława Przybylska i Tadeusz Łomnicki)
• „Polska Madonna” (muz. Andrzej Sikorowski, wyk. Maryla Rodowicz)
• „Sing sing” (muz. Jacek Mikuła, wyk. Maryla Rodowicz
• „Wariatka tańczy” (muz. Seweryn Krajewski, wyk. Maryla Rodowicz, Katarzyna Groniec, Krystyna Janda)