Daniel Defoe życiorys

Daniel Defoe - życiorys i biografia

Daniel Defoe - angielski pisarz, autor słynnej powieści przygodowej Przypadki Robinsona Cruzoe. Jeden z prekursorów angielskiej powieści.

Młodość i edukacja Daniela Defoe

Daniel Defoe urodził się w Londynie. Jego ojciec był handlarzem, a matka zmarła, gdy Daniel miał dziesięć lat. Pisarz urodził się, jako Daniel Foe, jednak z czasem dodał do nazwiska przedrostek „De”, by dodać nazwisku prestiżu. Był świadkiem wielkiego pożaru Londynu, a także plagi, która nawiedziła miasto. Uczył się w akademii dysydentów Charlesa Mortona w Newington Green. Po zakończeniu edukacji trudnił się kupiectwem. Często również przebywał w więzieniu dla dłużników.

Twórczość

Pierwszą publikacją pisarza był esej, w którym poruszał kwestie ulepszeń w sferach życia gospodarczego i społecznego. Opublikowano go w 1697 roku. Defoe w początkowej fazie swojego pisarstwa poruszał też w dużej mierze tematy polityczne. Przez kolejne lata jego publikacje często wywoływały oburzenie. W broszurze pt. Najlepszy sposób na odszczepieńców krytykował torysów kościelnych. Pomimo tego, że broszura została opublikowana anonimowo, odkryto, że autorem jest Defoe, którego aresztowano.

W 1704 Defoe wydał Defoe’s The Storm, który był relacją świadków burzy w Londynie w 1703 roku, która zabiła około 8 tysięcy ludzi. Dziś uchodzi ona za wzór dziennikarstwa.
W tym samym roku pisarz założył pismo Przegląd spraw Francji. Pismo zajmowało się tworzeniem kroniki wojny o sukcesję hiszpańską, z lat 1702-1714.

Jednym z ważniejszych dowodów na polityczną twórczość Defoe jest opublikowana w 1726 roku książka The Complete English Tradesman. Autor omawia w niej rolę handlarza w Anglii i porównuje angielski system handlu z innymi krajami. W książce zawarto tezę, jakoby handel był lepszym przyczynkiem do zmian społecznych oraz gospodarczych, niż wojna.

W 1719 roku Defoe napisał dzieło swego życia, Przypadki Robinsona Kruzoe. Książka opowiada o rozbitku, który w wyniku sztormu trafia na bezludną wyspę. Książka została przetłumaczona na wiele języków, przez co dziś uchodzi za klasykę literatury światowej.
Kolejną powieścią, wydaną w 1720 roku, była opowieść przygodowa pt. Kapitan Singleton, w której opisywana jest podróż po Afryce oraz fascynacja piractwem. W tym samym roku wydano Wspomnienia kawalera.

Dziennik roku zarazy opublikowany w 1722 roku, jest z kolei uznawany jednocześnie za powieść i literaturę faktu. Treść jest relacją z Wielkiej Plagi, która dotknęła Londyn w 1665 roku.  

W 1722 roku Defoe opublikował Moll Flanders, w której opisywany jest upadek samotnej kobiety w XVII-wiecznej Anglii.
Ostatnią nowelą, która wyszła spod pióra Defoe, była książka Roxana, the Fortunate Mistress. Później Defoe wydał jeszcze kilka zbiorów esejów i artykułów publicystycznych.

Daniel Defoe zmarł 24 kwietnia 1731 roku.